„Niepodzielone serce” kształtuje się i wzrasta w swoim środowisku w klauzurze. Rzeczywiście, św. Klara z Asyżu, by móc żyć we wnętrzu swego serca własną oblubieńczą miłością do Chrystusa i pozostać Mu wierną, zamknęła się na zawsze w samotności, w cichej, ubogiej, pokutnej rozłące; tam podobnie jak Maryja, na sposób macierzyński nosiła w sercu cały Kościół. Stała się rekluzą (zamkniętą w klauzurze), aby zachowując to co jest niezbędne, lepiej, intensywniej i serdeczniej „żyć dla Pana”.